funkcje falowe
Encyklopedia PWN
samouzgodnionego pola metoda, metoda SCF, ang. Self Consistent Field,
w mechanice kwantowej metoda przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla układu wielu jednakowych cząstek przy założeniu, że każda z tych cząstek porusza się w polu uśrednionego potencjału elektrostatycznego pochodzącego od pozostałych cząstek;
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
fizyk duński.
dalambercjan, operator d’Alemberta, operator falowy,
mat. □, operator różniczkowy liniowy drugiego rzędu określony we współrzędnych kartezjańskich wzorem 
, gdzie 
jest operatorem Laplace’a (laplasjan), u jest funkcją zmiennych t, x1, ... , xn, a c > 0 — stałą.
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
parzystość, P,
fiz. wielkość charakteryzująca stany układów kwantowych (cząsteczek, atomów, jąder atomowych, cząstek elementarnych) ze względu na ich zachowanie przy odbiciu przestrzennym (inwersji przestrzennej), czyli przy zmianie zwrotu wszystkich 3 osi układu odniesienia — układ lewoskrętny zmienia się przy tym na układ prawoskrętny i odwrotnie;
